ار یا آت؟

 ار یا آت ؟
ار ائوینده ائشیتدیم ، بیر تازا سؤز من گئنه
بیر سؤز دئدیم باغیردی ، مینیک وئرمه نه م سنه
دئدیم بایرامدیر گئداخ ، ائل طایفاما گؤروشه
بایرام بوندان اؤتوردو، هاوالار بیر ده ییشه
حرمت ائیله بیر آزجا ، آق بیرچک آق ساققالا
بیزلر گئده ریک قالار ، یاخجی لیق بو دونیادا
دوسلوغو تازالییاق ، کدورتدن نه چیخار ؟
تازا ایلده کوهنه درد ، والله باغریمی سیخار
سویله ندی : چوخ دانیشما ، ایشلریمه قاریشما
هر نه دئسه م من سنه ، نییه نولار سوروشما
دئدیم پیس سؤز دئمه دیم ، بیر خطا ائیله مه دیم
ایسته دیم کی بایرامدا ، منده گؤروشه گئدیم
باغیردی کی : آروادسان ییغیش اوتور یئرینده
من بیر خانین اوغلویام ، مینیک وئرمه ره م سنه
کیشی اوتوران یئرده ، آرواد آرتیق دانیشماز
کیشی نین ایشلرینه ، هئچ بیر زامان قاریشماز
اونون بو سؤزلریندن ، گوزوم چیخدی کلله مه
اوره گیم دئدی منه ، داها هئچ بیر سؤز دئمه
آمان گئنه دؤزمه دیم ، بیرداها دیله گلدیم
بیرده چیغیردی منه ، قورخوسوندان تیتره دیم
گئنه دئدیم : نازلی یار البت پاشا و خان سان
مینیک وئرمه کده نه دیر ، نعوذ بالله آت سان ؟؟
بو دؤنه کی نریلده دی ، قلمه تکین اسدیم
نه یالان کی ته پیکدن ، قورخوب سه سیمی کسدیم
آمان الله بیر آت نان ، وصلت ائیله میشم من ؟
گؤزوم چلپه شیک گؤروب ، خطا ائیله میشه م من ؟
بیر آتیلان آدامین ، یئر گؤی قدر فرقی وار
ته زه آنلادیم هله ، گؤره جک گونلریم وار
بئیله یاریم آداما ، من نئجه سؤز قاندیریم
یاخجی پیسین فرقینی ، آخ نئجه بس آندیریم
الغرض آی خانیملار ، یازدیم کی اوخویاسیز
خانیملارین دردینی ، سیز یاخجی آنلایارسیز
.......
شعر و ترجمه : شهربانو ( قایاقیزی)
...متن فارسی
خانه شوهر شنیدم ، حرف تازه ای باز من
حرفی زدم و غرید ، سواری نمیدم به تو من
گفتم که عیده بریم ، بدیدن اقوامم
عید برای اینه که، حال و هوا عوض بشه
حرمت کن یک کمی ، به بزرگان فامیل
ما رفتنی هستیم و خوبی میمونه بر دل
دوستی رو تازه کنیم ، کدورت فایده نداره
در سال نو درد کهنه ، دلمو به درد میاره
گفت که زیاد حرف نزن ، تو کارهام دخالت نکن
هر چی میگم من به تو ، چرا واسه ی چی نپرس
گفتم خطا نکردم ، حرف بدی نگفتم
خواستم که در سال نو ، به دید و بازدید برم
غرید که تو زنی ، جمع کن دست و پاتو
من یک خان زاده ام ، سواری نمیدم به تو
جائی که مرد نشسته زن حرف نمیزنه
تو کارهای مردش دخالت نمی کنه
از این سخنان او ، من شاخ در آوردم
دلم از من خواست ، دیگه حرفی نزنم
باز تحمل نکردم ، دوباره به حرف اومدم
وقتی دوباره غرید ، از ترسش لرزیدم
گفتم یار نازنین ، البته پاشا و خانی
سواری دادن چیه ، نعوذ بالله اسبی ؟؟؟
این دفعه را که غرید ، مثال بید لرزیدم
دروغ چرا ، از لگد ترسیده خاموش شدم
وای خدا با یک اسب ، وصلت کرده ام من ؟
چشمم عوضی دیده ، خطا کرده ام من ؟
فرق انسان با اسب ، قد آسمان و زمینه
حالا فهمیدم چه روزی ، برایم در کمینه
به این نصفه آدم من چگونه حرف بفهمونم
فرق خوب و بد رومن ، چگونه یادش بدم؟
الغرض آی خانمها ، نوشتم که بخوانید
درد خانمها را شما بهتر می دانید

سووقت ( سوغاتی ) - قایاقیزی

بیر نئچه گون قورتولورسان ، بو غربتین هاواسیندان
گئنه وطن تورپاغینا ، گئدیرسن خوش حالین اولسون
بو اتاق بو دؤرد دوواردان ، سویوق قانلی اینسانلاردان
بو غربتین آجی سیندان ، قاچیرسان خوش حالین اولسون
یار و یولداشین گؤرورسن ، آناوین الین اؤپورسن
وطنی طواف ائدیرسن ، زیارتین قبول اولسون
...
سووقه ت نه ایستیرسن دئدین ، سیفاریش وئریم گلنده
تبریزیمین تورپاغیندان ، بیر اوووج گتیر گلنده
یار و یولداشدان آنامدان ، قوهوم قونشودان آتامدان
مدرسه شاگیردلاریمدان ، بیر خبر گتیر گلنده
تربیت بازارا گئتسه ن ، شیشه گرخانادان کئچسه ن
بوز شووه ره ن شربتیندن ، بیر ایسکان گتیر گلنده
سیخیلدیم قیش هاواسیندان ، هم شاختا همی قاریندان
وطنین باهار یاییندان ، بیر آزجا گتیر گلنده

شهربانو - قایاقیزی
......

سوغاتی
چند روزی رها میشی ، از این هوای غربت
باز به خاک وطن میری خوش به حالت
از این اتاق از این چهار دیواری ، از آدمهای خونسرد
از تلخی بی کسی ، می گریزی خوش به حالت
یار و دوست را می بینی ، دست مادرت را می بوسی
وطن را طواف می کنی ، زیارتت قبول
...
سوغاتی چه می خواهی پرسیدی ، سفارش کنم وقتی می آیی
از خاک تبریزم یک مشت برایم بیار
از فامیل و همسایه و مادرم ، از دوست و آشنا و پدرم
از شاگردان مدرسه ام ، خبری برایم بیار
تربیت بازار را که دیدی ، از شیشه گر خانه که گذشتی
از آن شربت خاکشیر ، یک استکان برایم بیار
دلتنگ شدم از هوای زمستانی ، از برف و یخبندانش
از بهار و تابستان وطنم ، یک ذره برایم بیار